Ο Μουσικοφιλολογικός Σύλλογος «Σκουφάς» θα παρουσιάσει, το Σάββατο 27 Φεβρουαρίου και ώρα 20.30μ.μ., στην πνευματική του στέγη τον ποιητή Γιώργο Χρονά.
Τον ποιητή θα παρουσιάσει στο κοινό του «Σκουφά»,ο δημοσιογράφος Αργύρης Ζηλάκος. Θα ακουστούν μελοποιημένοι στίχοι του ποιητή, γνωστά τραγούδια των Γιάννη Μαρκόπουλου και Μάνου Χατζηδάκι.
Ο Γιώργος Χρονάς γεννήθηκε στον Πειραιά το 1948.
Παρακολούθησε μαθήματα στην Ανωτάτη Εμπορική, χωρίς να ολοκληρώσει τις σπουδές του. Ίδρυσε το 1981 το περιοδικό «Οδός Πανός», καθώς και τις ομώνυμες εκδόσεις και τις Εκδόσεις Σιγαρέτα, οι οποίες έχουν στο ενεργητικό τους πάνω από 270 τίτλους.
Ποιήματά του έχουν μελοποιηθεί από κορυφαίους Έλληνες συνθέτες (Μάνος Χατζιδάκις, Γιάννης Μαρκόπουλος κ.ά.). Από το 1979 εργάζεται στο ραδιόφωνο.
Ξεκίνησε από το Τρίτο Πρόγραμμα του Χατζιδάκι, με την εκπομπή Οδός Πανός 17, συνέχισε στο Δεύτερο με τις εκπομπές Πρόσωπα και Μες στον Καθρέφτη (1981-1987) και στο Πρώτο Πρόγραμμα με την εκπομπή Χάρτινη Εξέδρα (1989-1996).
Από το 2002, επέστρεψε στο Τρίτο, με την εκπομπή Ξενοδοχείο Βαλκάνια. Η Σωτηρία Μπέλλου ήταν εκείνη που τον μύησε στο σινεμά της Μονρόε, κεντρικής μορφής στην προσωπική του μυθολογία, όμως υπάρχουν και άλλα πρόσωπα, γνωστά και άγνωστα, με τα οποία συνομίλησε εκ βαθέων, εστιάζοντας στις σκοτεινές και τραγικές πλευρές της ζωής τους.
Χαρακτηριστικά είναι τα βιβλία που έχει αφιερώσει στην Καίτη Γκρέυ (1983), τον Τζαίημς Ντην (1988) και τη Γυναίκα της Πάτρας (1989)- βιογραφία μιας πόρνης της πόλης.
Ένα άλλο έργο που έγραψε ο Χρονάς είναι «Το μονόπρακτο Σεβάς Χανούμ»: Η μυθική τραγουδίστρια της δεκαετίας του ΄50, που πέθανε φτωχή και άγνωστη, χαρίζει τον τίτλο της στο εικοστό βιβλίο του Χρονά έργο εξαιρετικό και σαγηνευτικό.
Εδώ εφτά γυναίκες (Λούλα Αναγνωστάκη, Μαλβίνα Κάραλη, Λένα Πλάτωνος, Μπέμπα Μπλανς, Γιώτα Γιάννα, Σεβάς Χανούμ, η γυναίκα της Πάτρας) και ένας δημοσιογράφος ταξιδιώτης της νύχτας προσπαθούν να εξευμενίσουν τη Σφίγγα, την «άγρια τραγουδίστρια», όπως την αποκαλεί ο Σοφοκλής στον Οιδίποδα Τύραννο.
Ο Γιώργος Χρονάς είναι πολύ γνωστός ως ποιητής.
Την ποίησή του την εστιάζει σε πρόσωπα του περιθωρίου, σε αντισυμβατικές συμπεριφορές και σε «αναιδή» πάθη, άκρως ερωτικά και ηδυπαθή, κομψά σκηνοθετημένα, διατυπωμένα σε γλώσσα θερμή και εξομολογητική.
Οι στίχοι του αναδύουν άρωμα μοναξιάς αλλά και ανθρώπινης δύναμης. Για τον Χρονά η ζωή μπορεί να είναι βάλτος, αλλά μέσα του ανθίζουν κρίνα.
Μερικά από τα έργα του είναι:
(Τα αρχαία βρέφη (1980), Ο αναιδής θρίαμβος (1984), Κατάστημα νεωτερισμών (1977), Χάρτινη εξέδρα (2001), Μια συνομιλία με τον Ντίνο Χριστιανόπουλο (2003), Τα κοκόρια της οδού Αισχύλου (2005), όλα από την «Οδός Πανός».