Γράφει ο Ευρωβουλευτής Κρίτων Αρσένης

       

Ατέρμονες συζητήσεις έχουν γίνει για το θέμα της εκτροπής του Αχελώου. Οι περισσότεροι πολίτες έχουμε μια προσωπική άποψη για το αν το έργο αυτό πρέπει να συνεχίσει ή να σταματήσει. Η εκτροπή του Αχελώου  όμως, δεν είναι θέμα  προσωπικών απόψεων.
 
α. Είναι θέμα εφαρμογής της Ευρωπαϊκής Νομοθεσίας. Αυτή τη στιγμή εκκρεμεί ερώτημα του Συμβουλίου της Επικρατείας (ΣτΕ) προς το Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων για το κατά πόσο έργα όπως η εκτροπή του Αχελώου, που περιλαμβάνουν μεταφορά νερού από μια υδρολογική λεκάνη σε μια άλλη, είναι συμβατά με το ευρωπαϊκό δίκαιο για το περιβάλλον και ειδικά  την οδηγία πλαίσιο για τα ύδατα. Η οδηγία πλαίσιο για τα ύδατα ορίζει συγκεκριμένες υποχρεώσεις για την προστασία των λεκανών απορροής. Όσο και αν συζητάμε και όσο και αν εκφράζουμε τις προσωπικές μας απόψεις, αυτό δεν θα μας κάνει σοφότερους ως προς την νομιμότητα της εκτροπής του Αχελώου. Απαιτούνται τα προβλεπόμενα από την οδηγία Σχέδια Διαχείρισης Λεκάνης Απορροής, που θα μας επιτρέψουν να γνωρίζουμε αν η περιοχή του Αχελώου έχει περίσσευμα νερού και αν η περιοχή της Θεσσαλίας έχει υδατικό έλλειμμα, που δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί με άλλα διαχειριστικά μέτρα με πιθανά πολύ μικρότερο κόστος. Με άλλα λόγια, πρέπει να μάθουμε αν η έλλειψη νερού στην Θεσσαλία, οφείλεται στην κακή διαχείριση των υδάτινων αποθεμάτων, με εκατοντάδες παράνομες γεωτρήσεις, σπατάλη των υδάτινων αποθεμάτων λόγω ποτισμάτων των αγροτικών καλλιεργειών σε λάθος ώρες και ποσότητες και φυσικά λανθασμένη επιλογή υδροβόρων καλλιεργειών.  
 
β. Η εκτροπή του Αχελώου  είναι επίσης θέμα τήρησης της Εθνικής Νομοθεσίας. Εκκρεμεί η απόφαση του ΣτΕ για την ακύρωση του έργου. Έχουν δε ήδη προηγηθεί τρεις παλαιότερες αποφάσεις του ανώτατου δικαστηρίου που ακυρώνουν το έργο λόγω παραβιάσεων της νομοθεσίας. Δεν επιτρέπεται για ένα ευνομούμενο κράτος να μην κάνει σεβαστές τις αποφάσεις των δικαστηρίων και θα πρέπει η όποια απόφαση του ΣτΕ να γίνει σεβαστή.
 
γ. Η εκτροπή του Αχελώου είναι θέμα συνετής χρήσης των χρημάτων των Ελλήνων φορολογουμένων. Λόγω της αμφισβητούμενης νομιμότητάς του, το έργο δεν συγχρηματοδοτείται από την ΕΕ. Αυτό σημαίνει ότι σε στιγμή οικονομικής κρίσης, θα πρέπει να δαπανηθούν για την συνέχιση του έργου 220 εκατομμύρια € αποκλειστικά από τα έσοδα από την φορολογία. Πολλοί ειδικοί υπολογίζουν μάλιστα ότι προκειμένου να ολοκληρωθούν τα δίκτυα διανομής του νερού στους αγρότες της Θεσσαλίας το κόστος του έργου θα ξεπεράσει το 1 δις €. Καθώς στα συγχρηματοδοτούμενα έργα, για κάθε ευρώ εθνικών πόρων, η ΕΕ προσφέρει 3 €, η επιλογή της ολοκλήρωσης της εκτροπής του Αχελώου, θα μας κοστίσει πιθανά πάνω από 4 δις € αξίας σύννομων με το ευρωπαϊκό δίκαιο έργων. Αυτά τα στοιχεία θα πρέπει να συνεκτιμηθούν στην οικονομική ανάλυση, που αποτελεί απαραίτητο στοιχείο των Σχεδίων Διαχείρισης Λεκάνης Απορροής και η οποία πρέπει να βασίζεται σε επίκαιρα ποσοτικά και ποιοτικά στοιχεία για το νερό.
 
Τα  τρία παραπάνω αντικειμενικά κριτήρια, θα κρίνουν το μέλλον της εκτροπής του Αχελώου.
 
Αν όμως ήταν θέμα προσωπικής άποψης, η δική μου θα ήταν να μη δοθεί ούτε ευρώ παραπάνω σε ένα έργο τόσο αμφίβολης αποτελεσματικότητας και τόσο μεγάλων περιβαλλοντικών επιπτώσεων. Αν είναι να δοθούν χρήματα, ας δοθούν στην αναδιάρθρωση των αγροτικών καλλιεργειών στην Θεσσαλία προκειμένου να λύσουμε πραγματικά προβλήματα.